Afscheid nemen bestaat niet, zo zong Marco Borsato het en misschien heeft hij wel gelijk. Hoewel we voelen dat we soms afstand moeten nemen van mensen, blijkt dat in realiteit knap lastig. En dan bedoelen we voor één keer niet het afscheid van mensen die er niet meer zijn, maar van hen die er wel nog zijn. Levend afscheid. Zoiets.

In Een klein afscheid, kijkt Joris Hessels naar de vele vormen van afscheid nemen. De talloze jeugdkampen waaraan je schoorvoetend begint maar die steeds het toneel worden van hartverscheurende taferelen. Of de lange stoet van ex-geliefden, jeugdvrienden en oude schoolgenoten. Mensen die ooit heel nabij waren, maar door omstandigheden niet meer. Allen zijn ze ergens in ons hoofd en hart blijven hangen als onafgeronde levens die niet het eindpunt hebben gekregen dat ze wel verdienen.

In veertien ontmoetingen gaat Joris Hessels op zoek naar de knelpunten van afscheid nemen. Wat we tegenkomen is schoonheid, genegenheid en steeds weer de onmacht om elkaar vaarwel te zeggen.

Dit boek bevat een verhelderende nabeschouwing door psychiater Uus Knops, waarin ze toont hoe iedereen vroeg of laat met afscheid te maken krijgt en hoe dergelijke ‘snoei’, naast verdriet, ook persoonlijke groei met zich kan meebrengen.